Format, w jakim dostarczamy plik do drukarni ma niebagatelne znaczenie dla finalnego efektu. Ponieważ graficy i drukarnie korzystają z różnych wersji programów graficznych, wybór właściwego formatu chroni przed wieloma późniejszymi problemami.
Jednym z popularniejszych formatów jest PDF. Dlaczego? Ponieważ umożliwia on zapisanie grafiki wektorowej. Jest to bardzo istotne, jeżeli zlecony projekt ma zostać wydrukowany w różnych wersjach rozmiarowych. Dzięki zastosowaniu formatu PDF, zmiana rozmiaru grafiki nie wpłynie na pogorszenie jej jakości. Dochodzą inne warunki: Optymalna rozdzielczość map bitowych użytych w projekcie będzie się różniła zależnie od nośnika. Na baner wystarczy 72 dpi, na siatkę mesh 50 dpi, na folię 150 dpi, dla wizytówek, małych plakatów, ulotek itp optimum to 300 dpi. W ustawieniach formatu PDF podczas eksportu możemy wybrać w jaki sposób mają być traktowane obrazki bitmapowe. Najlepiej wybrać JPG z najwyższą jakością.
Czy plik JPG lub TIFF nadaje się do wydruku?
Odpowiedź brzmi TAK, ale…
- Jeżeli JPG, to należy wybrać najwyższą jakość. Kompresja będzie dość niska, ale jakość bardzo dobra. Objętość takiego pliku jest czasami kilkakrotnie niższa niż pliku bez kompresji.
- Jeżeli TIF albo TIFF, to najbezpieczniejszą kompresją jest LZW. Tutaj też uzyskujemy bardzo dużą oszczędność wielkości pliku
- W obydwu powyższych formatach należy stosować te same zasady, co do rozdzielczości, jak przy plikach PDF.
- Przykład: Projekt o wymiarach 200×100 cm bez kompresji zajmuje 65 MB, w formacie JPG w najwyższej jakości ma 7 MB, TIF z kompresją LZW zajmuje 25 MB
Innym, częstym powodem nieporozumień we współpracy z drukarnią jest niedostosowanie pliku do wymogów drukarni dotyczących spadów (spady to obszar w publikacji, który nie będzie zadrukowany i zostanie ucięty), wymiarów projektu, wewnętrznych marginesów lub np. zastosowanych fontów. Dlatego tak ważne jest z jednej strony dokładne sprecyzowanie zapytania ofertowego, a z drugiej wymiana informacji i fachowe doradztwo po stronie drukarni.
Wybór właściwego wariantu wydruku może sprawić wiele problemów, ponieważ część osób zlecających profesjonalny wydruk zupełnie nie orientuje się, na czym polegają obie techniki druku.
W przypadku tradycyjnego druku cyfrowego cały proces polega na naświetlaniu wałka z warstwą fotoprzewodzącą, do której w miejscach gdzie mamy uzyskać obraz podczepiają się drobinki toneru, by następnie podczas przenoszenia na docelowy nośnik (papier) uzyskać wierne odwzorowanie oryginału.
Natomiast wydruk w technologii offsetowej jest znacznie bardziej zaawansowany. Obraz jest w pierwszej kolejności naświetlany na naświetlarce CTP. Kolejno jest przenoszony z płaskiej formy na podłoże drukarskie. Uruchomienie procesu drukarskiego to dość spory koszt w porównaniu z drukiem cyfrowym.
Co ważne, chociaż wiele osób nie zauważa tej różnicy, w druku offsetowym – ze względu na trwałe naświetlanie obrazu na płaskiej powierzchni – nie ma możliwości wprowadzenia zmian w projekcie w trakcie rozpoczętego procesu wydruku.
Biorąc pod uwagę cenę, droższym rozwiązaniem jest druk offsetowy. Wynika to właśnie z wykorzystywanej technologii. Dlatego też ten rodzaj wydruku jest opłacalny przy masowym druku tego samego projektu. Tutaj jednak pojawia się pytanie, kiedy możemy mówić o wydruku masowym. Wszystko zależy tak naprawdę od kilku parametrów – nie tylko ilości drukowanych egzemplarzy, ale przede wszystkim od jego formatu czy ewentualnego uszlachetnienia. Wykorzystanie druku cyfrowego czy offsetowego to zwykła kalkulacja oparta na formacie projektu, czasie jego realizacji i jakości wydruku. Przykładowo: wydruk projektu w formacie A3 w nakładzie 200 szt. na papierze kredowym będzie tańszy w przypadku offsetu. Z drugiej strony karty w formacie DL i nakładzie 1000 szt. opłaca się wydrukować cyfrowo. Jak widać, w przypadku wydruku cyfrowego i offsetowego, nakład jest pojęciem względnym. Patrząc jednak na kwestię kosztów z drugiej strony, jeśli planujesz wydruk wysokonakładowy, to właśnie offset będzie najbardziej optymalnym – zarówno jakościowo, jak i cenowo – rozwiązaniem.
Offset ma najwyższą rozdzielczość wydruku spośród wszystkich możliwych technologii, a jej wartość może wynieść nawet 4800 dpi. Tyle teorii, gdyż w praktyce zalecaną rozdzielczością wydruków jest wartość 300 dpi, która zapewnia odpowiednią ostrość wydruku.